Om 04:30 ging de wekker want we hadden een excursie naar de Grand Canyon. We werden om 05:45 opgehaald bij een hotel vlak bij die van ons. Een grote tour bus stond klaar. We moesten nog langs een aantal hotels om andere mensen op te halen. Wat duurde dit lang. Uiteindelijk om 07:00 kwamen we pas aan op het centrale vertrekpunt. Hier kregen we onze tickets en een snack.

We gingen naar onze bus, hier hebben we nog lang staan wachten op onze chauffeur. Toen hij er eindelijk was moest hij nog even koffie gaan halen, het zou twee minuten duren. Na tien minuten kwam onze chauffeur eindelijk opdagen, ondertussen waren alle andere bussen al vertrokken. #tweewoordennegenlettersduurtlang

Ja ja we waren nu eindelijk op weg. Na een uurtje gereden te hebben kwamen we bij de Hoover Dam. Eerst een aantal treden de trap op (lees: ruim 100 treden) en nog een paar hellingen op en daar was het dan. De Hoover Dam. De stop duurde 30 minuten. Iedereen was op tijd in de bus. #datmagookwel #deeerstekeerwasditniet

Nu een rit van 1,5 uur tot een tankstation. Hier kregen we een korte rust pauze en ons lunchpakket. Dit stelde niks voor en was ook niet lekker, zelfs het koekje was niet te eten en daar betaal je dan een hoop geld voor.....

Na de stop reden we door richting de Grand Canyon. Op weg stopte we nog op een mooi foto moment, een korte stop. Iedereen kreeg even de kans om van het mooie uitzicht te genieten en om foto's te maken. Na een minuut of 10 werd iedereen naar de bus geroepen, helaas luisterde niet iedereen en ging nog voor een uitgebreide fotosessie. Na een hoop geroep en de buschauffeur die ze uiteindelijk moest gaan halen gingen we 10 minuten later weg dan geplant. Nu was het nog zo'n uur rijden naar Grand Canyon.

We kwamen aan bij de Grand Canyon west. De bus stopte, vanuit hier moest je verder met een shuttle bus. Verder mogen hier ook geen auto's of bussen meer rijden. Alleen de shuttle bussen. Je kan hier naar drie stops. 1. Een cowboy dorpje (heel nep en niet heel spannend volgens de busschauffer) 2. De Skywalk (heel mooi) 3. Een heel mooi uitzicht punt (Volgens de chauffeur het mooiste van alles) (dit was ook).

We besluiten eerst naar stop 3 te gaan, het uitzicht punt. Dit is erg mooi, maar ook heel eng. Nergens staan hier hekjes, er staan alleen borden dat je niet te dicht bij de rand moet komen. Als wij er zijn is er ook een groep Aziaten, zij staan op de meest gevaarlijke stukjes en gaan op de echte randjes staan (het is hier zo'n 762 meter diep). Ik krijg er maar de rillingen van. Zelf kom ik helemaal niet dicht bij de rand en als ik iets dichterbij ga pakt oma meteen mij vast. :-o

Nu door naar de Skywalk. De Skywalk is een soort brug boven de Grand Canyon. (Oh ja vergeet ik even te vermelden, de brug is van glas klein detail). Voordat je überhaupt de brug op mag moet je alle spullen uit je zakken halen, tasjes en alle losse spullen (camera's, telefoons etc.) mogen ook niet mee. Dit moet allemaal in een kluisje. Foto's maken mag dus ook niet, er worden foto's gemaakt die je kan kopen. Dit doen we dan maar omdat je toch een soort herinnering hiervan wilt hebben. Een hele toffe belevenis, je zou dit echt eens gedaan moeten hebben.

Omdat we nog wat tijd over hebben gaan we nog even naar het Cowboy dorpje. Allemaal heel erg nep maar wel leuk om even gezien te hebben. Onderweg nog even staan praten met een paar 'cowboys'. Ook eten we hier even wat.

Zo de tijd zit erop en we gaan weer terug in de bus. We maken nog een korte stop om te tanken. We eten hier nog even een ijsje want ja het is hier best warm.

Vervolgens rijden we weer terug naar de bewoonde wereld. We worden afgezet bij het hotel waar we ook opgestapt zijn. Onderweg halen we nog een paar snacks en dan gaan we lekker naar ons hotel. Om 21:30 kunnen we onze ogen niet meer open houden na zo'n dag met zo veel indrukken.

Het was een hele mooie en gave belevenis.